ผลการค้นหา

ค้นเจอ 25 รายการ

แขนง

หมายถึง[ขะแหฺนง] ก. แหนง, แคลง, เช่น และแขนงหฤทัยนาง. (ม. คำหลวง มัทรี); ใช้ในการต่อของให้ราคาตํ่า ถือเป็นลางบอกว่าจะขายไม่ได้ราคาดีต่อไป.

โขนง

หมายถึง[ขะโหฺนง] น. ขนง, คิ้ว.

นง

หมายถึงน. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).

รำเขนง

หมายถึง[-ขะเหฺนง] น. พิธีพราหมณ์มีการถือเขนงนํ้ามนตร์รำถวายพระอิศวรแล้วประนํ้ามนตร์.

แกงแนง

หมายถึงน. ไม้คํ้ายันไขว้เป็นรูปกากบาทระหว่างเสาเพื่อป้องกันโครงสร้างมิให้เซหรือรวน.

เขนง

หมายถึง[ขะเหฺนง] น. เขาสัตว์, เขาวัวเขาควายที่ใช้เป่าบอกอาณัติสัญญาณ; ภาชนะใส่ดินปืน เดิมใช้เขาสัตว์; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ทระนง

หมายถึง[ทอระ-] (กลอน) ก. ทะนง.

ทะนง

หมายถึงก. ถือตัว, หยิ่งในเกียรติของตัว, ใช้ว่า ทระนง ก็มี.

พะแนง

หมายถึงน. แกงคั่วไก่หรือเนื้อเป็นต้น นํ้าแกงข้น.

โลดทะนง

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Trigonostemon reidioides (Kurz) Craib ในวงศ์ Euphorbiaceae เปลือกหอม ใช้ทำยาได้.

แสนง

หมายถึง[สะแหฺนง] น. เสนง.

แหนง

หมายถึง[แหฺนง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. พิธีทางไสยศาสตร์อย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้หญิงไม่ได้แต่งงานตลอดไป.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ