ตัวกรองผลการค้นหา
มะมี่
หมายถึง(กลอน) ก. มี่, อึงมี่, เอิกเกริก, แซ่, อึกทึก.
ม่าเหมี่ยว
หมายถึงน. ชื่อชมพู่สาแหรกที่ผลสีแดงเข้ม.
เมี่ยง
หมายถึงน. ของกินเล่นที่ใช้ใบไม้บางชนิด เช่น ใบชาหมัก ใบชะพลู ใบทองหลาง ห่อเครื่อง มีถั่วลิสง มะพร้าว กุ้งแห้ง หัวหอม ขิง เป็นต้น มีหลายชนิด เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เมี่ยงคำ เมี่ยงลาว เมี่ยงส้ม.
เมี่ยงส้ม
หมายถึงน. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยมะพร้าวขูดคั่ว กวนกับน้ำตาลปึกผสมถั่วลิสงตำพร้อมด้วยหอมแดง ปรุงให้มีรสเค็มหวาน เมื่อได้ที่โรยใบมะกรูดหั่นฝอย กินแกมกับผักกาดหอมหรือใบทองหลาง และผลไม้มีรสเปรี้ยว เช่น ส้มโอ มะม่วงดิบ มะปรางดิบ.
เส้นหมี่
หมายถึงน. แป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในนํ้าเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้ง.
แป้งหมี่
หมายถึงน. แป้งข้าวสาลี, แป้งสาลี หรือ แป้งมี่ ก็เรียก.
มัมมี่
หมายถึงน. ศพอาบนํ้ายากันเน่าเปื่อยของชาวอียิปต์โบราณ. (อ. mummy).
มี่ฉาว
หมายถึงว. อึกทึก, เอิกเกริก, เกรียวกราว.
มี่สั้ว
หมายถึงน. เส้นหมี่ขนาดเล็ก ๆ ทำด้วยแป้งสาลี ตากแห้งเก็บไว้ได้นาน. (จ.).
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].
รัมมี่
หมายถึงน. การเล่นไพ่อย่างหนึ่ง ใช้ไพ่ป๊อก ผู้เล่นต้องพยายามผสมไพ่ในมือเป็นชุด ๆ ชุดละ ๓ ใบขึ้นไป แต่ละชุดจะจัดเรียงแบบตองหรือตามหมายเลขก็ได้ ผู้จัดชุดได้หมดทั้งมือก่อนเป็นผู้ชนะในรอบนั้น. (อ. rummy).
อึงมี่
หมายถึงว. ดังอื้ออึงระงมไป.