ตัวกรองผลการค้นหา
หลักแหล่ง
หมายถึงน. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง.
อีแล่ง
หมายถึงน. หม้อขนาดใหญ่คล้ายหม้อแกง สำหรับหมักส่าเหล้า.
คลายเคล่ง
หมายถึง[-เคฺล่ง] (โบ; กลอน) ก. ขยายตรงออกไป, เดินตรงไป, เช่น ครองคลายเคล่งอาศรมบทนั้น. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
เงินแล่ง
หมายถึงน. เงินที่เอามาแล่งเป็นเส้นบาง ๆ ใช้สำหรับปักหรือทอผ้า.
ทองแล่ง
หมายถึงน. ทองคำที่เอามาแล่งเป็นเส้นบาง ๆ ใช้สำหรับปักหรือทอผ้า.
ปล่ง
หมายถึง[ปฺล่ง] ว. ปลอด, ตลอด, จะแจ้ง, เป็นทางไป, กระจ่าง, โปร่ง.
เป็นหลักเป็นแหล่ง
หมายถึงว. อยู่เป็นที่เป็นทางไม่โยกย้ายไปมา เช่น เขามีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง.
โปล่ง
หมายถึง[โปฺล่ง] (โบ) ก. โล่ง.
แหล่ง
หมายถึง[แหฺล่ง] น. ถิ่น, ที่อยู่, บริเวณ, ศูนย์รวม, บ่อเกิด, แห่ง, ที่.
ล่ง
หมายถึง(กลอน) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.
แล่ง
หมายถึงน. รังกระสุน, ที่เก็บลูกกระสุนดินดำหรือลูกศร.
หมายถึงก. ผ่า, ทำให้แตก, เช่น แล่งมะพร้าว; รีดเป็นเส้นบาง ๆ เช่น แล่งเงิน แล่งทอง. ว. เรียกเงินหรือทองที่รีดเป็นเส้นบาง ๆ ว่า เงินแล่ง ทองแล่ง.