ตัวกรองผลการค้นหา
เหินเห่อ
หมายถึงก. ค้างเติ่ง.
กลีบหิน
หมายถึงน. แร่ไมกา. (ดู ไมกา).
ไข่หิน
หมายถึงน. ไข่ที่แข็งคล้ายหิน.
ถ่านหิน
หมายถึงน. ถ่านธรรมชาติมีลักษณะแข็งอย่างหิน เกิดจากการแปรสภาพของพืชและต้นไม้ที่ทับถมกันมาเป็นเวลานานมาก.
บันเหิน
หมายถึงก. เหาะไป, บินไป.
ใยหิน
หมายถึงน. แร่ประเภทซิลิเกต โดยมากเป็นแคลเซียมและแมกนีเซียมซิลิเกต ลักษณะเป็นเส้นใย ทนไฟ ใช้ประโยชน์นำไปทำวัสดุทนไฟ และฉนวนความร้อน.
ระหกระเหิน
หมายถึงก. ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น, เช่น ชีวิตของเขาต้องระหกระเหินอยู่ตลอดเวลา, ระเหินระหก ก็ใช้.
ลูกหิน
หมายถึงน. ลูกกลมทำด้วยหินเป็นต้นสำหรับเด็กเล่น.
โสนหิน
หมายถึงดู โสน ๑.
ห่างเหิน
หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, เหินห่าง ก็ว่า.
หิน
หมายถึง(ปาก) ว. ยากมาก เช่น ข้อสอบหิน, เข้มงวดมาก เช่น ครูคนนี้หิน, เหี้ยมมาก, แข็งมาก, เช่น เขาเป็นคนใจหิน.
หินงอก
หมายถึงน. คราบหินปูนที่ทับถมงอกจากพื้นถ้ำขึ้นไปหาเพดานถํ้า.