ตัวกรองผลการค้นหา
เบิกความ
หมายถึง(กฎ) ก. ให้ถ้อยคำต่อศาลในฐานะพยาน.
เบิกไพร
หมายถึงก. ทำพิธีก่อนจะเข้าป่า.
ใบเบิกร่อง
หมายถึง(กฎ) น. เอกสารที่กรมศุลกากรออกให้แก่เรือที่มีระวางจดทะเบียนตํ่ากว่า ๒๐๐ ตัน ที่ออกจากท่าเรือกรุงเทพฯ เพื่อส่งมอบให้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อนำเรือผ่านด่านศุลกากรที่ปากนํ้าสมุทรปราการ.
เบิกพยาน
หมายถึง(กฎ) ก. นำพยานมาให้ถ้อยคำต่อศาล.
เบิกพระเนตร
หมายถึงก. เปิดตา, เป็นคำใช้สำหรับพิธีฝังหรือเขียนพระเนตรพระพุทธรูป ซึ่งถือว่าเมื่อได้เบิกพระเนตรแล้วจึงเป็นองค์พระโดยสมบูรณ์.
เบิกไม้
หมายถึงน. พิธีเซ่นผีป่าหรือรุกขเทวดาก่อนจะตัดไม้ใหญ่ในป่าสูง.
เบิกเรือ
หมายถึงก. ถ่างเรือที่ขุดเป็นรูปร่างแล้วให้ปากผายออกโดยวิธีสุมไฟให้ร้อน.
เบิกแว่นเวียนเทียน
หมายถึงก. เริ่มทำพิธีจุดเทียนที่ติดบนแว่นเวียนเทียนแล้วส่งกันต่อ ๆ ไปโดยรอบในการทำขวัญ.
เบิกบาน
หมายถึงว. แช่มชื่น, สดใส.
เบิกโลง
หมายถึงก. ทำพิธีก่อนนำศพลงโลง.
ใบเบิกทาง
หมายถึง(ปาก) น. หนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่าน, หนังสือเบิกทาง ก็เรียก.