ตัวกรองผลการค้นหา
เหงื่อกาฬ
หมายถึงน. เหงื่อของคนใกล้จะตาย; โดยปริยายหมายถึงเหงื่อแตกด้วยความตกใจกลัวเป็นต้น.
ปลาหมอแถกเหงือก
หมายถึง(สำ) ก. กระเสือกกระสนดิ้นรน.
รากเหง้า
หมายถึงน. ต้นเหตุ เช่น โลภ โกรธ หลง เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง; เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น กล้วย บอน ขิง ข่า.
สังปะติแหงะ,สังปะลิเหงะ
หมายถึง[-แหฺงะ, -เหฺงะ] น. ฤษี. (ช.).
หงอยเหงา
หมายถึง[หฺงอยเหฺงา] ว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, เหงาหงอย ก็ว่า.
เหงื่อตกกีบ
หมายถึง(สำ) ก. เหนื่อยมาก.
กุมเหง
หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รังแก, ใช้กำลังหรืออำนาจทำให้เดือดร้อน, คุมเหง ก็ว่า.
ง่วงเหงาหาวนอน
หมายถึงก. มีอาการซึมเซาอยากนอนมาก.
เหง่ง
หมายถึง[เหฺง่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงระฆังดัง, มักใช้ว่า หง่างเหง่ง หรือ เหง่งหง่าง.
เหงาหงอย
หมายถึงว. เปลี่ยวใจไม่กระปรี้กระเปร่า, หงอยเหงา ก็ว่า.
เหงือกปลาหมอ
หมายถึงน. โรคที่เกิดตามฝ่าเท้าทำให้หนังฝ่าเท้าแตกเป็นกลีบ ๆ.
ข่มเหง
หมายถึง[-เหง] ก. ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น.