ตัวกรองผลการค้นหา
กุกุธภัณฑ์
หมายถึง[กุกุดทะ-] (โบ) น. กกุธภัณฑ์.
กุสุม,กุสุม-
หมายถึง[กุสุมะ-, กุสุมมะ-] (แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).
กุล,กุล,กุล-
หมายถึง[กุน, กุนละ-, กุละ-] น. ตระกูล, สกุล. (ป., ส.).
กุศโลบาย
หมายถึง[กุสะ-, กุดสะ-] น. อุบายอันแยบคาย. (ส. กุศล + อุปาย).
แส้จามรี
หมายถึงน. แส้ที่ทำด้วยขนหางจามรี เป็น ๑ ในเครื่องเบญจกกุธภัณฑ์.
กุฏิ
หมายถึง[กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.).
กุรุพินท์
หมายถึงน. ทับทิม, เขียนเป็น กรพินธุ์ ก็มี เช่น ดยรดาษแก้วกรพินธุ์. (ม. คำหลวง มหาราช). (ส. กุรุวินฺทุ ว่า แก้วทับทิม).
โกหก
หมายถึงก. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง, พูดปด, พูดเท็จ, (มักใช้ในที่ไม่สุภาพ). (ป., ส. กุหก).
แขก
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า แขก เช่น แขกสาหร่าย แขกบรเทศ แขกกุลิต.
กุลทูสก
หมายถึง[กุละทูสก] น. ผู้ประทุษร้ายต่อตระกูล หมายถึงภิกษุที่ประจบตระกูลต่าง ๆ ด้วยอาการที่ผิดวินัย. (ป.).
กุศลกรรมบถ
หมายถึง[กุสนละกำมะบด] น. ธรรมหมวดหนึ่ง มี ๑๐ อย่าง คือ กายสุจริต ๓ วจีสุจริต ๔ มโนสุจริต ๓. (ส.).
จาป
หมายถึง[จาบ, จาปะ] (แบบ) น. ธนู, ศร, หน้าไม้, เช่น ชักกุทัณฑกำซาบ ด้วยลูกจาปแล่นลิ่ว. (อนิรุทธ์). (ป., ส.).