ค้นเจอ 32 รายการ

คัน

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกให้อยากเกา, อาการที่มือหรือปากอยู่ไม่สุข คือ อยากทำหรือพูดในสิ่งที่ไม่ควร เรียกว่า มือคัน ปากคัน, อาการที่ให้รู้สึกอยากด่าอยากตีเป็นต้น เรียกว่า คันปาก คันมือ คันเท้า.

คันขา

หมายถึงก. คานขา.

คันฉัตร

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์วิศาขา มี ๕ ดวง, ดาวศีรษะกระบือ หรือ ดาววิสาขะ ก็เรียก.

คันชัก

หมายถึงน. ส่วนประกอบของคันไถสำหรับเทียมวัวหรือควาย, ที่สำหรับโยงเชือกชัก; ไม้สีซอ.

คันชั่ง

หมายถึงน. เครื่องชั่งที่มีคันบอกจำนวนนํ้าหนักที่ชั่ง.

คันชีพ

หมายถึงน. จงกลเทียนหลายกิ่ง สำหรับพราหมณ์ถือแกว่งในมือขวา มือซ้ายแกว่งบัณเฑาะว์.

คันดาลฉัตร

หมายถึงน. คันฉัตรที่มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบอย่างลูกดาล เพื่อปักให้ฉัตรอยู่ตรงเศียรพระพุทธรูปเป็นต้น.

คันถ,คันถ-

หมายถึง[คันถะ-] น. คัมภีร์. (ป.; ส. คฺรนฺถ).

คันธารราษฎร์

หมายถึง[-ทาระราด] น. ชื่อแคว้นโบราณ อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย; ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง สำหรับตั้งในพิธีขอฝนและแรกนาเป็นต้น. (ป., ส. คนฺธาร = ชื่อแคว้น + ส. ราษฺฏฺร = รัฐ, แคว้น).

คันบวย

หมายถึงน. ตัวไม้ยึดช่อฟ้าต่อกับสันอกไก่.

คันโพง

หมายถึงน. เครื่องสำหรับตักนํ้าหรือโพงนํ้า มีคันยาว ที่ปลายมีเชือกผูกโพงเพื่อช่วยผ่อนแรง; คันไม้ยาวใช้ผูกโพงสำหรับตักน้ำหรือโพงน้ำ.

คันเร่ง

หมายถึงน. ส่วนของเครื่องยนต์ที่ใช้ควบคุมความเร็วของเครื่องยนต์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ