ตัวกรองผลการค้นหา
ประจัญ
หมายถึง[ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.
หัวไส้
หมายถึงน. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.
โอ
หมายถึงน. (๑) ส้มโอ. (ดู ส้ม ๑). (๒) ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง. (ดู จัน).
กระหมิบ
หมายถึงก. ทำปากหรือช่องทวารหนักทวารเบาให้เม้มอยู่; อาการที่กล้ามเนื้อขอบปากทวารรัดตัวเข้ามา. (แผลงมาจาก ขมิบ). ว. บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ กระหมุบ เป็น กระหมุบกระหมิบ.
ส้วง
หมายถึงน. ช่อง, โพรง, (โดยมากมักใช้แก่ทวารหนัก).
เวจมรรค
หมายถึงน. ทวารหนัก, วัจมรรค ก็เรียก. (ป. วจฺจมคฺค).
ขมิบ
หมายถึง[ขะหฺมิบ] ก. กระหมิบ, บีบเข้าหรือเม้มเข้าซ้ำ ๆ กัน (มักใช้แก่ปาก ช่องทวารหนักและทวารเบา).
วัจมรรค
หมายถึงน. ทวารหนัก, เวจมรรค ก็เรียก. (ป. วจฺจมคฺค).
จัณฑ,จัณฑ-,จัณฑ์
หมายถึง[จันทะ-, จัน] ว. ดุร้าย, หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ฉุน, ฉุนเฉียว; ราชาศัพท์ใช้เรียกสุราหรือเมรัยว่า นํ้าจัณฑ์. (ป., ส.).
เดือยไก่
หมายถึงน. โรคริดสีดวงทวารชนิดหนึ่งที่งอกออกมาคล้ายเดือยไก่.
ภวังค,ภวังค-,ภวังค์
หมายถึง[พะวังคะ-] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ฝีคัณฑสูตร
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง มักเป็นที่บริเวณขอบทวารหนัก.