ตัวกรองผลการค้นหา
พลังจิต
หมายถึงน. ความเข้มแข็งของจิตใจ, อำนาจจิต.
จิตวิทยา
หมายถึง[จิดตะ-] น. วิชาว่าด้วยจิต, วิทยาศาสตร์แขนงหนึ่งว่าด้วยปรากฏการณ์ พฤติกรรม และกระบวนการของจิต.
จิตร
หมายถึง[จิด] (โบ) น. จิต, ใจ.
เข้าสมาธิ
หมายถึง[-สะมาทิ] ก. ทำจิตให้แน่วแน่อย่างเข้าฌาน.
ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต
หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
ฟุ้งซ่าน
หมายถึงก. ไม่สงบ, พล่านไป, ส่ายไป, (ใช้แก่จิต).
ศานตรส
หมายถึงน. รสของคำประพันธ์ที่แสดงถึงความสงบจิต. (ส.).
จิตตานุปัสสนา
หมายถึงน. การพิจารณาจิตเป็นอารมณ์เป็นข้อ ๑ ในสติปัฏฐาน ๔.
จิตใต้สำนึก
หมายถึงน. ภาวะของจิตที่ไม่อาจรู้สึกได้ เพราะอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ. (อ. subconscious).
จิตวิสัย
หมายถึง[จิดตะ-] ว. ที่มีอยู่ในจิต, ที่เกี่ยวกับจิต; ที่จิตคิดขึ้นเองโดยไม่อาศัยวัตถุภายนอก, ตรงข้ามกับ วัตถุวิสัย; เรียกการสอบแบบที่ให้ผู้ตอบแสดงความคิดเห็นด้วยว่า การสอบแบบจิตวิสัย, อัตนัย ก็ว่า. (อ. subjective).
จิตใจ
หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.
จิตภาพ
หมายถึง[จิดตะ-] น. ลักษณะทั่วไปของจิตที่แสดงให้เห็นเด่นชัด, บางทีใช้หมายถึงวิสัยสามารถของจิต. (อ. mentality).