ตัวกรองผลการค้นหา
กวะแกว่ง
หมายถึง[กฺวะแกฺว่ง] ก. แกว่งไปมา เช่น ช่อช้อยกวะแกว่งไกว. (ม. คำหลวง จุลพน).
กินสั่ง
หมายถึงก. กินมากผิดปรกติเมื่อถึงคราวจะตาย, โดยปริยายหมายความถึงกินจุเกินควร.
แจร
หมายถึง[แจฺร] น. ต้นแคแตร เช่น แคแจรเจริญจราว. (ม. คำหลวง จุลพน).
เพ็จ
หมายถึงก. เผล็ด, ผลิ, เช่น พิเภทเพ็จผกากาญจน. (ม. คำหลวง จุลพน).
ถมอ
หมายถึง[ถะหฺมอ, ถะมอ] น. หิน เช่น ดาดดำถมอทะมื่น. (ม. คำหลวง จุลพน).
กระอึก
หมายถึง(กลอน) ก. อึกทึก, อึง, เช่น ตระคอกคึกกระอึกอึง. (กลบท ๒; ม. คำหลวง จุลพน).
พัทธสีมา
หมายถึงน. เขตที่สงฆ์กำหนดผูกขึ้นเพื่อใช้ทำสังฆกรรม มีขนาดพอจุภิกษุที่นั่งห่างกันคืบหนึ่ง ๆ ได้ไม่น้อยกว่า ๒๑ รูป.
ดันเหิม
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. ตันเหิม, รื่นเริง, บันเทิงใจ, เช่น ดันเหิมหื่นหรรษาโมทย์. (ม. คำหลวง จุลพน).
จุล,จุล-
หมายถึง[จุนละ-] ว. เล็ก, น้อย, (มักใช้นำหน้าคำสมาส) เช่น จุลศักราช จุลพน. (ป. จุลฺล).
ดำกล
หมายถึงก. ก่อสร้าง, ตั้ง, ตั้งไว้, ในวรรณคดีหมายความว่า งาม เช่น ดำกลดาดด้วยดวงดาว. (ม. คำหลวงจุลพน). (แผลงมาจาก ถกล).
บง
หมายถึงก. คล้อง, ห่ม, เช่น บงบ่าเฉวียง. (ม. คำหลวง จุลพน). (ข. บงกอ ว่า คล้องคอ).
จุติ
หมายถึง[จุ-ติ, จุดติ] ก. เคลื่อน, เปลี่ยนสภาพจากกำเนิดหนึ่งไปเป็นอีกกำเนิดหนึ่ง, (มักใช้แก่เทวดา). (ป.; ส. จฺยุติ).