ตัวกรองผลการค้นหา
ชระมื่น
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ทะมื่น เช่น ผีพรายชระมื่น ดำช่วยดู. (แช่งนํ้า).
ชระอับ
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. อับ, มืดมัว, มืดคลุ้ม.
ทะลิ่นชระลั่ง
หมายถึง[-ชฺระ-] (กลอน) ก. ทะลึ่งทะลั่ง.
ชรงำ
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. คลุ้ม, มืด, งำ, เช่น เปนไพรชัฏชรงำผลู. (สมุทรโฆษ).
ชรทึง
หมายถึง[ชฺระ-] น. แม่นํ้า, ใช้ว่า จทึง ฉทึง ชทึง สทิง สทึง หรือ สรทึง ก็มี. (ข. สฺทึง ว่า คลอง).
ชรแร่ง
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. แบ่ง, แยก, เช่น ฟ้าชรแร่งหกคลอง ช่วยดู. (แช่งนํ้า).
ชรโลง
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. ชโลง, จูง, พยุง, โยง.
ชระง่อน
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะง่อน, หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.
ชระดื่น
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ดื่น.
ชระบาบ
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ราบเรียบ, เสมอ.
ชระเมียง
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. เมียง, มองดู.
ชระอาบ
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. อาบ, ชโลม, ทา, ทำให้ซึมซาบ.