ตัวกรองผลการค้นหา
ช
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช.
หมายถึงในภาษาบาลีและสันสกฤต ถ้าใช้ประกอบท้ายคำบางคำ แปลว่า เกิด เช่น บงกช ว่า เกิดในเปลือกตม หมายถึง บัว, วาริช ว่า เกิดในน้ำ หมายถึง ปลา, ทวิช ว่า เกิด ๒ ครั้ง หมายถึง พราหมณ์, นก.
มะหัล
หมายถึงว. แพง; หายาก. (ช.).
เชาว์
หมายถึงว. เร็ว. (แผลงมาจาก ป., ส. ชว).
กาหลา
หมายถึง[-หฺลา] ว. เหมือนดอกไม้. (ช.).
ชัพ
หมายถึง[ชับ] (แบบ) ว. เร็ว. (ป., ส. ชว).
ชวร,ชวระ
หมายถึง[ชวน, ชะวะระ] (แบบ) น. ไข้, ความไข้. ก. เป็นไข้, ป่วย. (ส.; ป. ชร).
ชค,ชค-
หมายถึง[ชะคะ-] (แบบ) น. แผ่นดิน เช่น ชคสัตว์ ว่า สัตว์ที่อาศัยแผ่นดิน. (ป., ส.).
บุหงัน
หมายถึง[-หฺงัน] น. ดอกไม้. ว. แข็งแรง. (ช.).
ยาหัด
หมายถึงว. ชั่ว, ไม่ดี, หยาบ, ไม่งาม. (ช.).
คช,คช-
หมายถึง[คดชะ-] (แบบ) น. ช้าง, ช้างพลาย. (ป., ส.).
สาหรี
หมายถึง[-หฺรี] ว. งาม, น่ารัก, ดี. (ช.).