ตัวกรองผลการค้นหา
สโรชะ
หมายถึงน. ดอกบัว, บัว. (ส. ว่า เกิดในสระ).
อุปบล
หมายถึง[อุบบน] (แบบ) น. อุบล, บัวสาย, ดอกบัว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น นีลุปบล ว่า บัวขาบ. (ป. อุปฺปล).
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
หมายถึง(สำ) ก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นผิดเป็นชอบ ก็ว่า.
เห็นผิดเป็นชอบ
หมายถึงก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ก็ว่า.
อินทีวร
หมายถึง[-วอน] น. ดอกบัวสีนํ้าเงิน. (ป., ส.).
พนม
หมายถึงน. ภูเขา. (ข.); ลักษณะของสิ่งที่เป็นพุ่มยอดแหลมอย่างดอกบัวตูม. ก. ทำให้มีรูปอย่างดอกบัวตูม เช่น พนมมือ.
บุษบัน
หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้, ดอกบัวเผื่อน.
หัวบัว
หมายถึงน. กำไลที่ปลายทั้ง ๒ ข้างเป็นรูปดอกบัวตูม.
ข้าวบิณฑ์
หมายถึงน. ข้าวตอกปั้นเป็นรูปทรงคล้ายดอกบัวตูม.
ประวาลปัทม์
หมายถึง[ปฺระวาละปัด] น. ดอกบัวแดง. (ส. ปฺรวาลปทฺม).
ศิรามพุช
หมายถึงน. หัว. (เทียบ ส. ศิร = หัว + อมฺพุช = บัว, รวมความ = หัวต่างดอกบัว).
กชกร
หมายถึง[กดชะกอน] (กลอน) น. “ดอกบัวคือมือ” คือ กระพุ่มมือ เช่น กชกรต่างแต่งตั้ง ศิรสา. (หริภุญชัย).