ตัวกรองผลการค้นหา
ดินร่วน
หมายถึงน. ดินที่มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวปนทรายกับขุยอินทรีย์ประกอบกัน มีสภาพซุย.
เขี้ยวลากดิน
หมายถึงว. มีเล่ห์เหลี่ยมมาก, มีประสบการณ์มาก.
กฤษฎา,กฤษฎา,กฤษฎาญ,กฤษฎาญชลิต,กฤษฎาญชลี,กฤษฎาญชวลิตวา,กฤษฎาญชวลิศ,กฤษฎาญชวเลศ,กฤษฎาญชุลี
หมายถึง[กฺริดสะดา, -ดาน, -ดานชะลิด, -ดานชะลี, -ดานชะวะลิดตะวา, -ดานชะวะลิด, -ดานชะวะเลด, -ดานชุลี] (โบ; กลอน) แผลงมาจาก กฤดาญชลี เช่น ถวายอภิวันทกฤษฎาญกฤษฎาการกราบเกล้า. (ม. คำหลวง มัทรี; ฉกษัตริย์), กฤษฎาญชลิตไหว้. (มาลัยคำหลวง), กฤษฎาญชลียะยุ่งแล. (ม. คำหลวง ทศพร), อันว่ากฤษฎาญชวลิตวา. (มาลัยคำหลวง), อนนว่าเจ้าสากลกฤษฎาญชวลิศท่านธแล้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ถวายกฤษฎาญชวเลศ ทูลแถลงเหตุนุสนธ์. (เพชรมงกุฎ), กฤษฎาญชุลีน้อม. (ฉันทลักษณ์).
โคลน
หมายถึง[โคฺลน] น. ดินเหลว.
โป่งน้ำ
หมายถึงน. ช่องดินที่มีนํ้าพุขึ้นมา.
มัตติกา
หมายถึงน. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).
อุมงค์,อุโมงค์
หมายถึงน. ทางใต้ดิน, ช่องหรือทางที่ขุดลงไปใต้ดินหรือในภูเขา. (ป. อุมฺมงฺค).
กังสดาล
หมายถึง[-สะดาน] น. ระฆังวงเดือน เช่น แว่วสำเนียงเสียงระฆังกังสดาล. (อิเหนา).
เกาลิน
หมายถึงน. ดินเกาเหลียง. (อ. kaolin).
ขี้ลอก
หมายถึง(ปาก) น. ดินที่ลอกขึ้นมาจากท้องร่อง.
ส่าเห็ด
หมายถึงน. ราที่ขึ้นตามพื้นดินก่อนที่เห็ดจะขึ้น.
ขุดดินกินหญ้า
หมายถึง(สำ) ก. ทำงานกระท้อมกระแท้มพอเลี้ยงตัวไปวันหนึ่ง ๆ เช่นทำไร่เล็ก ๆ น้อย ๆ.