ค้นเจอ 240 รายการ

วะ

หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ว เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ว่อนว่อน กร่อนเป็น วะว่อน วาบวาบ กร่อนเป็น วะวาบ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

อภูตะ

หมายถึง[อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. (ป., ส.).

แม้วะ

หมายถึงสัน. แม้ว่า.

สุวะ

หมายถึง[-วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).

ศวะ

หมายถึงน. ศพ. (ส.; ป. ฉว).

เกศพ,เกศวะ

หมายถึง[-สบ, เกสะวะ] ว. ผู้มีผมงาม, ใช้เป็นนามของพระนารายณ์หรือพระกฤษณะซึ่งเป็นอวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์. (ส.).

วณิชย์,วณิชยา

หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).

ภรู

หมายถึง[พฺรู] น. คิ้ว. (ส. ภฺรู; ป. ภู).

วนัส,วนัส-

หมายถึง[วะนัด, วะนัดสะ-] น. ป่า. (ส.; ป. วน).

ตฤๅ

หมายถึง[ตฺรี] น. ปลา, โดยมากใช้ ตรี. (ข. ตฺรี).

วรุตดม,วรุตมะ,วโรดม,วโรตมะ

หมายถึง[วะรุดดม, วะรุดตะมะ, วะโรดม, วะโรดตะมะ] ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).

วสนะ

หมายถึง[วะสะ-] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน; การอยู่. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ