ตัวกรองผลการค้นหา
บุญญาธิสมภาร
หมายถึงน. บุญที่ได้สั่งสมไว้มากยิ่ง.
สมบุญ
หมายถึงว. เหมาะแก่ที่มีบุญ.
ใจบุญ
หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในการบุญ.
เอาบุญเอาคุณ
หมายถึงว. หวังให้เขาตอบแทนบุญคุณ.
บุญฤทธิ์
หมายถึง[บุนยะ-] น. ความสำเร็จด้วยบุญ.
คู่บุญ
หมายถึงน. ผู้ที่เคยสร้างบุญกุศลร่วมกันมาในชาติก่อน.
จาริก,จารึก,จารึก
หมายถึงน. ผู้ท่องเที่ยวไปเพื่อสั่งสอนหรือแสวงบุญเป็นต้น. ก. ท่องเที่ยวไปเพื่อสั่งสอนหรือแสวงบุญเป็นต้น.
เจ้าข้าวแดงแกงร้อน
หมายถึงน. ผู้มีบุญคุณที่เคยอุปการะเลี้ยงดูมา.
ปัตตานุโมทนา
หมายถึงน. การอนุโมทนาส่วนบุญที่ผู้อื่นให้. (ป.).
บุณย์
หมายถึงน. บุญ. (ส. ปุณฺย; ป. ปุญฺ).
โพธิสมภาร
หมายถึงน. บุญบารมีของพระมหากษัตริย์.
ผลานิสงส์
หมายถึง[ผะ-] น. ความไหลออกแห่งผล (ความดี), ผลแห่งบุญกุศล. (ป.).