ตัวกรองผลการค้นหา
เบญญา
หมายถึงน. ปัญญา.
พุทธิ
หมายถึง[พุดทิ] น. ปัญญา, ความฉลาด. (ป.).
หัว
หมายถึงน. สติปัญญา, ความสามารถพิเศษ, ความคิดริเริ่ม, เช่น เด็กคนนี้มีหัวทางดนตรี; ผู้ที่มีความคิดหนักไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หัวกฎหมาย; ปัญญา, ความคิด, เช่น หัวดี หัวไว.
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
สติปัญญา
หมายถึงน. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
ปัญญาวิมุติ
หมายถึง[-วิมุด] (แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. (ป. ปญฺาวิมุตฺติ).
สุดคิด
หมายถึงว. หมดปัญญาที่จะคิดอ่านต่อไป, ใช้ปัญญาจนหมดแล้วก็ยังคิดไม่ออก.
ฉลวยฉลาด
หมายถึงว. ปัญญาดีงาม.
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
ตันปัญญา
หมายถึงก. จนปัญญา, คิดอะไรไม่ออก.
จนด้วยเกล้า
หมายถึง(ปาก) ก. หมดปัญญาคิด.
นักปราชญ์
หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.