ตัวกรองผลการค้นหา
ปัญญาวิมุติ
หมายถึง[-วิมุด] (แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. (ป. ปญฺาวิมุตฺติ).
สุเมธ
หมายถึง[-เมด] น. คนมีปัญญาดี, นักปราชญ์. (ป., ส.).
สุดคิด
หมายถึงว. หมดปัญญาที่จะคิดอ่านต่อไป, ใช้ปัญญาจนหมดแล้วก็ยังคิดไม่ออก.
ฉลวยฉลาด
หมายถึงว. ปัญญาดีงาม.
มันตา
หมายถึงน. ความรู้, ปัญญา. (ป.).
ภูริ,ภูริ,ภูรี
หมายถึงน. ความฉลาด, ปัญญา. (ป.).
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
ตันปัญญา
หมายถึงก. จนปัญญา, คิดอะไรไม่ออก.
ปราชญา
หมายถึง[ปฺราดยา] น. ปัญญา. (ส. ปฺรชฺา; ป. ปญฺา).
วิทูร
หมายถึงว. ฉลาด, คงแก่เรียน, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป., ส. วิทุร).
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).