ตัวกรองผลการค้นหา
อุปัฏฐานะ
หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).
ปัจจันต,ปัจจันต-,ปัจจันต์
หมายถึง[ปัดจันตะ-, ปัดจัน] (แบบ) ว. ที่สุดแดน, ปลายเขตแดน. (ป.).
ปัจนึก
หมายถึง[ปัดจะหฺนึก, ปัดจะนึก] (แบบ) น. ข้าศึก, ศัตรู. (ป. ปจฺจนีก).
ปัจเจก,ปัจเจก-
หมายถึง[ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-] (แบบ) ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น ปัจเจกชน. (ป.).
ปัถพี,ปัถวี,ปัถวี
หมายถึง[ปัดถะ-] น. ปถพี, ปถวี.
ปัจจุส,ปัจจุส-,ปัจจูสะ
หมายถึง[ปัดจุดสะ-, ปัดจูสะ] (แบบ) น. เช้ามืด, ใกล้รุ่ง. (ป.).
ปัจจุสกาล,ปัจโจสกาล
หมายถึง[ปัดจุดสะกาน, ปัดโจสะ-] น. เวลาเช้ามืด. (ป.).
ปัจฉิมทิศ
หมายถึง[ปัดฉิมมะทิด] น. ทิศตะวันตก.
ปัชชร
หมายถึง[ปัดชอน] (แบบ) ก. ประชวร. (ป.).
ปัจฉิมภาค
หมายถึง[ปัดฉิมมะพาก] น. ส่วนเบื้องปลาย.
โยนกลอง
หมายถึงก. ปัดภาระหรือความรับผิดชอบไปให้คนอื่น.
อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).