ตัวกรองผลการค้นหา
ปลายอ้อปลายแขม
หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.
นัฑ
หมายถึง(แบบ) น. ไม้อ้อ. (ส.; ป. นฬ).
กำพวด
หมายถึงน. ส่วนประกอบของปี่ซึ่งทำให้เกิดเสียงเวลาเป่า สอดติดอยู่กับเลาปี่.
กระแอ้,-กระแอ้
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระอ้อ เป็น กระอ้อกระแอ้.
เลา
หมายถึงลักษณนามเรียกเครื่องเป่าที่มีลักษณะยาวตรงและกลมอย่างปี่ ขลุ่ย เช่น ปี่เลาหนึ่ง ขลุ่ย ๒ เลา.
อ๋อ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงว่ารู้แล้ว เข้าใจแล้ว หรือนึกได้, อ้อ ก็ว่า.
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
หมายถึง(สำ) ก. ทำไม่ดีหรือทำผิดแล้วไม่รับผิด กลับโทษผู้อื่น, รำชั่วโทษพากย์ ก็ว่า.
สุษิระ
หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).
นฬ,นฬ-,นฬะ
หมายถึง[นะละ-] น. ไม้อ้อ, ไม้รวก, ไม้ไผ่. (ป.).
ปี่พาทย์เครื่องคู่
หมายถึงน. วงปี่พาทย์ที่ประกอบด้วยปี่ใน ปี่นอก ระนาดเอก ระนาดทุ้ม ฆ้องวงใหญ่ ฆ้องวงเล็ก ตะโพน กลองทัด และฉิ่ง, พิณพาทย์เครื่องคู่ ก็เรียก.
สรไน
หมายถึง[สฺระ-] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน. (หริภุญชัย).
ลำเอียก
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coix aquatica Roxb. ในวงศ์ Gramineae คล้ายอ้อ ขึ้นในแม่นํ้า.