ตัวกรองผลการค้นหา
ผีทะเล
หมายถึง(ปาก) ว. เลวมาก เช่น คนผีทะเล.
ผีห่า
หมายถึง(ปาก) น. ผีจำพวกหนึ่งถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเช่น อหิวาตกโรค กาฬโรค, เรียกโรคเช่นนั้นว่า โรคห่า.
ผีกระหัง
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้ชาย เชื่อกันว่าเดิมเป็นผู้ชายที่เรียนวิชาอาคมแก่กล้าเข้าก็มีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างปีก สากตำข้าวต่างขา สากกะเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ ผีกระสือ ซึ่งเป็นผีผู้หญิง.
ผีโขมด
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป. (ดู โขมด ๑).
หน้าผี
หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.
โหง
หมายถึงน. ผี; เรียกการตายผิดธรรมดาโดยอาการร้าย เช่นถูกฆ่าตาย ตกนํ้าตาย ว่า ตายโหง.
ผีปอบ
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าสิงอยู่ในตัวคน กินตับไตไส้พุงจนหมดแล้วออกไป คนนั้นก็ตาย.
ผีโพง
หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งกล่าวกันว่าชอบกินของสดคาว.
เมืองผี
หมายถึงน. โลกของคนตาย, แดนของคนที่ตายแล้ว.
ผีดิบ
หมายถึงน. ผีที่ยังไม่ได้เผา.
สมิงพราย
หมายถึงน. เจ้าผี.
ผีบ้านไม่ดี ผีป่าก็พลอย
หมายถึง(สำ) น. คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทำความเสียหายได้.