ตัวกรองผลการค้นหา
กะเตงเรง
หมายถึงว. กะเตง ๆ.
แคลงคลาง
หมายถึง[แคฺลงคฺลาง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.
กระแซง
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.
ขวานผ่าซาก
หมายถึง(สำ) ว. โผงผางไม่เกรงใจใคร (ใช้แก่กริยาพูด).
จะแคง
หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).
ผ่าปากม้า
หมายถึงก. เอาบังเหียนซึ่งทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่เข้าไปในปากม้า.
กระจองงอง,กระจองงอง ๆ
หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.
ส้วย
หมายถึงก. ชำแหละ, ผ่าล้าง.
ศฤงค์
หมายถึง[สฺริง] น. เขาสัตว์; ยอดของสถานที่ต่าง ๆ. (ส.).
ศัสตรกรรม
หมายถึงน. การผ่าตัดทางแพทย์. (ส.).
นั่นซี,นั่นนะซี
หมายถึงคำแสดงการเห็นพ้องด้วย.
กระเฉง,-กระเฉง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉับ เป็น กระฉับกระเฉง.