ตัวกรองผลการค้นหา
พณิชย์
หมายถึง[พะ-] น. การค้าขาย. (ส. วณิชฺยา, วาณิชฺย; ป. วาณิชฺช).
พสุ
หมายถึง[พะ-] น. ชื่อเรียกเทวดาจำพวกหนึ่ง; ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี. ว. ดี, เลิศ, ประเสริฐ; ใจดี, กรุณา. (ป., ส. วสุ).
พะพิง
หมายถึงก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย, พะ ก็ว่า.
พะเพิง
หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะ เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก.
ภณิดา
หมายถึง[พะ-] น. ผู้พูด, ผู้บอก. (ส. ภณิตา).
พยุพยุง
หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.
บูรพ์,บูรพะ
หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.
บุรพทิศ
หมายถึง[บุระพะทิด, บุบพะทิด] น. ทิศตะวันออก.
ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ
หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).
ภรต,ภรต-
หมายถึง[พะรด, พะระตะ-, พะรดตะ-] น. ผู้เต้นรำ, ผู้แสดงละคร. (ส.).
อุสุภราช
หมายถึง[อุสุพะราด, อุสุบพะราด] น. พญาวัว.
บุรพ,บุรพ-
หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-] ว. บุพ. (ส. ปูรฺว; ป. ปุพฺพ).