ตัวกรองผลการค้นหา
พูน
หมายถึงก. เพิ่มให้สูงขึ้นให้มากขึ้น เช่น พูนดิน. ว. เต็มจนนูน เช่น ตักข้าวจนพูนจาน.
พู้น
หมายถึงว. นู้น, โน้น.
พูพอน
หมายถึงน. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.
พูกาม
หมายถึงน. พม่า, ปรกติใช้ พุกาม.
พูด
หมายถึงก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
พูดจริงทำจริง
หมายถึงก. ทำได้อย่างที่พูดไว้, รักษาคำพูด.
พูดจา
หมายถึงก. พูด.
พูดดีเป็นศรีแก่ปาก
หมายถึง(สำ) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.
พูดอย่างมะนาวไม่มีน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. พูดห้วน ๆ.
พู่ระหง
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Hibiscus schizopetalus (Dyer) Hook.f. ในวงศ์ Malvaceae ดอกสีแดงห้อยลง กลางดอกมีเกสรเป็นพู่ยาว, หางหงส์ ก็เรียก.