ตัวกรองผลการค้นหา
คันบวย
หมายถึงน. ตัวไม้ยึดช่อฟ้าต่อกับสันอกไก่.
ตัวประกัน
หมายถึงน. บุคคลที่ถูกยึดหน่วงตัวไว้เพื่อใช้ต่อรอง.
อุปาทาน
หมายถึง[อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).
พังผืด
หมายถึงน. เยื่อเหนียวที่ยึดกล้ามเนื้อให้ติดกัน, พั้งผืด ก็ว่า.
สายรัดทึบ
หมายถึงน. สายรัดท้องม้าเพื่อยึดอานให้แน่น.
หัวหาด
หมายถึงน. ชายฝั่งทะเลที่อยู่ในความครอบครองของข้าศึก ซึ่งถ้ายึดได้แล้วจะทำให้สะดวกในการยกพลขึ้นบก เรียกว่า ยึดหัวหาด, โดยปริยายหมายถึง จุดสำคัญหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นซึ่งถ้ายึดไว้ได้ก็จะสามารถทำให้แผนการขั้นต่อไปประสบความสำเร็จ.
กระโปก
หมายถึงน. เครื่องเกวียนสำหรับยึดเพลา ติดอยู่กับตัวทูบ.
แปรกขวางทาง
หมายถึงน. ไม้ขวางทางที่ยึดหัวท้ายทั้ง ๒ ด้านของแปรกบัง.
ริบทรัพย์
หมายถึงก. ยึดเอาทรัพย์มาเป็นของแผ่นดิน เช่น ถูกริบทรัพย์โดยคำสั่งศาล.
ริบ
หมายถึงก. รวบเอายึดเอาโดยพลการหรือโดยอำนาจกฎหมายเป็นต้น.
พุก
หมายถึงน. เครื่องกระเบื้องที่ตรึงกับฝาเป็นต้นสำหรับยึดสายไฟฟ้า.
ธรณ,ธรณะ
หมายถึง[ทอน, ทอระนะ] (แบบ) น. การถือไว้, การทรงไว้, การยึดไว้. (ป., ส.).