ตัวกรองผลการค้นหา
ยุคทอง
หมายถึงน. ช่วงเวลาที่เจริญรุ่งเรือง เช่น สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเป็นยุคทองแห่งวรรณคดีไทยยุคหนึ่ง.
จตุรยุค
หมายถึงน. ยุคทั้ง ๔ คือ กฤดายุค ไตรดายุค ทวาบรยุค กลียุค.
กลียุค
หมายถึง[กะลี-] น. ชื่อยุคที่ ๔ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๑ ใน ๔ ส่วน เมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค และอายุของมนุษย์ก็สั้นลงโดยไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน. (ป., ส. กลิยุค). (ดู จตุรยุค).
งงิด
หมายถึง[งะ-] น. มืด. (ข. งงึด ว่า มืด).
ทรยุค
หมายถึงน. ยุคชั่ว.
ยุคันต,ยุคันต-,ยุคันต์
หมายถึงน. ที่สุดแห่งยุค. (ป.).
กลียุคศักราช
หมายถึงน. ศักราชที่เริ่มตั้งก่อนพุทธศักราช ๒๕๕๘ ปี (กลียุคศักราชลบด้วย ๒๕๕๘ เท่ากับพุทธศักราช).
โทษา
หมายถึงน. มืด, คํ่า. (ส.).
นิศากาล
หมายถึงน. เวลามืด. (ส.).
พยับหมอก
หมายถึงน. หมอกมืดครึ้ม.
อรุ่ม
หมายถึง[อะหฺรุ่ม] ว. มืดคลุ้ม.
หัวค่ำ
หมายถึงน. เวลาแรกมืด, เวลายังไม่ดึก.