ค้นเจอ 94 รายการ

ศรศิลป์ไม่กินกัน

หมายถึง(กลอน) ก. ทำอันตรายกันไม่ได้ เช่น ถ้อยทีศรศิลป์ไม่กินกัน. (รามเกียรติ์ ร. ๖); (สำ) ไม่ถูกกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่ชอบหน้ากัน, เช่น พี่น้องคู่นี้ศรศิลป์ไม่กินกัน เจอหน้ากันเมื่อใดต้องทะเลาะกันเมื่อนั้น.

ศรายุธ

หมายถึง[สะรายุด] น. อาวุธคือศร. (ส. ศร + อายุธ).

แปลง

หมายถึง[แปฺลง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. แผลง เช่น แปลงศร ว่า แผลงศร.

ตกเบิก

หมายถึงก. ได้รับเงินที่ค้างจ่ายย้อนหลัง.

ประลัยวาต

หมายถึงน. ชื่อศรที่แผลงให้เกิดลม.

ศราสน์

หมายถึง[สะราด] น. คันศร. (ส.).

ทวนทบ

หมายถึงก. ย้อนกลับทำซํ้าอีกเพื่อให้แม่นยำ, ทบทวน ก็ว่า.

ปืนยา

หมายถึงน. ศรหรือหน้าไม้ที่มีลูกอาบด้วยยาพิษ.

ตลบหลัง

หมายถึงก. ปล่อยให้ล่วงลํ้าเข้าไปแล้วย้อนกลับมาตีหรือทำร้ายภายหลัง.

งัวเลีย

หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.

พรหมาสตร์

หมายถึง[พฺรมมาด] น. ชื่อศรเล่มหนึ่งของพระราม. (ส.).

พักร

หมายถึง[พัก] (โหร) ก. ย้อน, ถอยหลัง, เช่น ดาวนพเคราะห์เดินย้อนราศีเรียกว่า พักร. (รามเกียรติ์ ร. ๒). (ส. วกฺร).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ