ตัวกรองผลการค้นหา
ศรศิลป์ไม่กินกัน
หมายถึง(กลอน) ก. ทำอันตรายกันไม่ได้ เช่น ถ้อยทีศรศิลป์ไม่กินกัน. (รามเกียรติ์ ร. ๖); (สำ) ไม่ถูกกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่ชอบหน้ากัน, เช่น พี่น้องคู่นี้ศรศิลป์ไม่กินกัน เจอหน้ากันเมื่อใดต้องทะเลาะกันเมื่อนั้น.
ศรายุธ
หมายถึง[สะรายุด] น. อาวุธคือศร. (ส. ศร + อายุธ).
แปลง
หมายถึง[แปฺลง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. แผลง เช่น แปลงศร ว่า แผลงศร.
ตกเบิก
หมายถึงก. ได้รับเงินที่ค้างจ่ายย้อนหลัง.
ประลัยวาต
หมายถึงน. ชื่อศรที่แผลงให้เกิดลม.
ศราสน์
หมายถึง[สะราด] น. คันศร. (ส.).
ทวนทบ
หมายถึงก. ย้อนกลับทำซํ้าอีกเพื่อให้แม่นยำ, ทบทวน ก็ว่า.
ปืนยา
หมายถึงน. ศรหรือหน้าไม้ที่มีลูกอาบด้วยยาพิษ.
ตลบหลัง
หมายถึงก. ปล่อยให้ล่วงลํ้าเข้าไปแล้วย้อนกลับมาตีหรือทำร้ายภายหลัง.
งัวเลีย
หมายถึงน. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.
พรหมาสตร์
หมายถึง[พฺรมมาด] น. ชื่อศรเล่มหนึ่งของพระราม. (ส.).
พักร
หมายถึง[พัก] (โหร) ก. ย้อน, ถอยหลัง, เช่น ดาวนพเคราะห์เดินย้อนราศีเรียกว่า พักร. (รามเกียรติ์ ร. ๒). (ส. วกฺร).