ตัวกรองผลการค้นหา
รำย้อย
หมายถึงก. ห้อยย้อย.
รำราญ
หมายถึงก. รบ. (แผลงมาจาก ราญ).
รำรำ,ร่ำร่ำ
หมายถึงก. คิดหรือตั้งใจซ้ำ ๆ อยู่ เช่น รำรำว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนที่ต่างจังหวัดก็ไม่ได้ไปเสียที ร่ำร่ำจะไปเที่ยวภูกระดึงก็ไม่ได้ไปเสียที. ว. จวนเจียน, เกือบ, ตั้งท่าขยับ, เช่น รำรำจะวิวาทกันอยู่แล้ว, ลำลำ ก็ว่า.
รำหัด
หมายถึงก. โรย (ใช้สำหรับเอาพิมเสนแทรกยา); ใส่, แทรก. ว. อ่อน.
รำหัส
หมายถึงน. รหัส.
รำเขนง
หมายถึง[-ขะเหฺนง] น. พิธีพราหมณ์มีการถือเขนงนํ้ามนตร์รำถวายพระอิศวรแล้วประนํ้ามนตร์.
รำคาญ
หมายถึงก. ระคายเคือง เช่น รำคาญหู รำคาญตา รำคาญเนื้อ รำคาญตัว; เบื่อ เช่น ทำสวนครัวแก้รำคาญ; ทำให้เดือดร้อน, เบื่อหน่าย, เช่น เสียงทะเลาะกันทำให้รำคาญ.
รำจวน
หมายถึงก. รัญจวน.
รำซุย
หมายถึงน. ท่าละครท่าหนึ่ง.
รำบาญ
หมายถึงก. รบศึก, รบ. (แผลงมาจาก ราญ).
รำพาย
หมายถึงก. พัด, กระพือ.
รำพึง
หมายถึงก. คิดถึง, คิดคำนึงอยู่ในใจ, เช่น เขารำพึงถึงความหลังด้วยความเศร้าใจ. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้ง ๒ ประสานยกขึ้นประทับที่พระอุระ พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย เป็นกิริยารำพึง.