ตัวกรองผลการค้นหา
จำทวย
หมายถึง(กลอน) ก. ถือ, ถืออาวุธร่ายรำ, เช่น จำทวยธนูในสนาม. (สมุทรโฆษ).
เสกคาถา
หมายถึงก. ร่ายมนตร์.
ฟ้อน
หมายถึงก. รำ, กราย.
รำผี
หมายถึงน. การรำในการทรงเจ้าเข้าผี.
จับระบำ
หมายถึงน. กระบวนรำท่าต่าง ๆ. ก. เริ่มฟ้อนรำ.
รำลาวแพน
หมายถึงน. การจับระบำชนิดหนึ่ง ใช้ผู้แสดงชายหญิงคู่หนึ่งหรือมากกว่าแต่งกายอย่างไทยภาคเหนือ รำออกท่าหยอกเอินประกอบคำร้องและดนตรี, ฟ้อนแพน หรือ ฟ้อนลาวแพน ก็เรียก.
แขกเต้าเข้ารัง
หมายถึงน. ท่ารำท่าหนึ่ง.
ควักกะปิ
หมายถึง(ปาก) ก. อาการที่รำเอามือวักไปวักมาอย่างคนรำไม่เป็น.
ดั้น
หมายถึงน. ชื่อโคลงและร่ายประเภทหนึ่ง เรียกว่า โคลงดั้น และ ร่ายดั้น.
เครือวัลย์พันไม้
หมายถึงน. ท่ารำละครชนิดหนึ่ง.
เสกเป่า
หมายถึงก. ร่ายมนตร์หรือคาถาแล้วเป่าลงไป.
ยุให้รำตำให้รั่ว
หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.