ตัวกรองผลการค้นหา
เครื่องราง
หมายถึงน. ของที่นับถือว่าป้องกันอันตราย ยิงไม่ออก ฟันไม่เข้า เช่น ตะกรุด ผ้ายันต์ เหล็กไหล.
โคศัพท์
หมายถึงน. วิธีฝึกหัดหารเลขโบราณ.
พยุหร
หมายถึง[พะยุหอน] น. เกณฑ์เลขผลหารของวิธีฉวาง. (ศัพท์ใช้ในตำราเลขโบราณ).
จำนวนลบ
หมายถึง(คณิต) น. จำนวนเลขที่มีค่าต่ำกว่าศูนย์.
เต่าเลือน
หมายถึงน. ชื่อยันต์ชนิดหนึ่งทำเป็นรูปเต่า เพื่อทำให้คนหลงเลือน.
พนมศก
หมายถึงน. เลขปีรัชกาลที่เขียนบนหลังศก.
พิรอด
หมายถึงน. ชื่อแหวนชนิดหนึ่ง ถักด้วยผ้ายันต์หรือด้ายดิบเป็นต้น ใช้เป็นเครื่องราง.
คำนวณ
หมายถึงก. กะประมาณ, คิดหาผลลัพธ์โดยวิธีเลข.
ทักษา
หมายถึง(โหร) น. เรียกดาวพระเคราะห์เฉพาะ ๘ ดวง คือ อาทิตย์ (ประจำทิศอีสาน ใช้เลข ๑ แทน) จันทร์ (ประจำทิศบูรพา ใช้เลข ๒ แทน) อังคาร (ประจำทิศอาคเนย์ ใช้เลข ๓ แทน) พุธ (ประจำทิศทักษิณ ใช้เลข ๔ แทน) เสาร์ (ประจำทิศหรดี ใช้เลข ๗ แทน) พฤหัสบดี (ประจำทิศประจิม ใช้เลข ๕ แทน) ราหู (ประจำทิศพายัพ ใช้เลข ๘ แทน) และศุกร์ (ประจำทิศอุดร ใช้เลข ๖ แทน) เขียนเป็นแผนภูมิดังนี้
บัญญัติไตรยางศ์
หมายถึงน. วิธีเลขอย่างหนึ่ง ซึ่งกำหนดส่วนสัมพันธ์ของเลข ๓ จำนวนเพื่อหาจำนวนที่ ๔ โดยวิธีเทียบหา ๑ ก่อน แล้วจึงไปหาส่วนที่ต้องการ ด้วยการนำเลขทั้ง ๓ จำนวนที่กำหนดให้และที่ให้หามาคูณหารกันเป็น ๓ ขั้น.
ตัวตั้ง
หมายถึงน. จำนวนเลขที่ตั้งไว้ก่อนสำหรับบวกลบคูณหาร.
เลก
หมายถึง(โบ) น. ชายฉกรรจ์, พลเมืองชั้นสามัญ, เขียนเป็น เลข ก็มี.