ค้นเจอ 138 รายการ

สนามบิน

หมายถึงน. (กฎ) พื้นที่ที่กำหนดไว้บนพื้นดินหรือน้ำสำหรับใช้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนเพื่อการขึ้นลงหรือเคลื่อนไหวของอากาศยาน รวมตลอดถึงอาคาร สิ่งติดตั้งและบริภัณฑ์ซึ่งอยู่ภายในสนามบินนั้น; (ปาก) ท่าอากาศยาน.

เป้าบิน

หมายถึงน. เป้าที่โยนขึ้นไปในอากาศแล้วยิง.

ท่าอากาศยาน

หมายถึงน. ที่สำหรับเครื่องบินขึ้นลง ประกอบด้วยลานจอดเครื่องบิน ลู่เครื่องบินขึ้นลง โรงเก็บอุปกรณ์การบิน หอบังคับการบิน ที่ทำการของเจ้าหน้าที่ และที่พักผู้โดยสารเข้าออกเป็นต้น, (ปาก) สนามบิน.

บังเหิน

หมายถึงก. เหาะ, บิน.

บันเหิน

หมายถึงก. เหาะไป, บินไป.

ไก่บินไม่ตกดิน

หมายถึง(สำ) น. บริเวณที่มีอาคารบ้านเรือนหนาแน่นแออัด.

สนามบินอนุญาต

หมายถึง(กฎ) น. สนามบินที่บุคคลได้รับอนุญาตให้จัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติการเดินอากาศและสนามบินที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมประกาศกำหนด.

ข่วง

หมายถึงน. บริเวณ, ลาน, ใช้ว่า ขวง ก็มี.

ปักขพิฬาร

หมายถึง[-ลาน] น. บ่าง; นกเค้าแมว.

อังคณะ

หมายถึงน. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).

ลดเพดานบิน

หมายถึงก. ลดระดับความสูงในการบิน.

เรือบรรทุกเครื่องบิน

หมายถึงน. เรือสำหรับบรรทุกเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์ที่ใช้ในการโจมตีหรือปราบเรือดำน้ำเป็นต้น มีลานบินและทางสำหรับเครื่องบินขึ้นลงได้ด้วย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ