ตัวกรองผลการค้นหา
พนิต
หมายถึงว. เป็นที่รัก, ที่ชอบพอ. (ส. วนิต).
อันต,อันต-,อันต-
หมายถึง[อันตะ-] น. เขต, แดน; ปลายทาง, ที่จบ, อวสาน, ที่สุด; ความตาย, ความเสื่อมสิ้น. (ป., ส.).
คต,-คต
หมายถึง[-คะตะ, -คด] ก. ถึงแล้ว, ไปแล้ว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ตถาคต สุคต สวรรคต ทิวงคต. (ป.).
ตจ,ตจ-
หมายถึง[ตะจะ-] น. หนัง, เปลือกไม้. (ป.).
วิกัต
หมายถึงว. วิกฤต. (ป. วิกต).
อันต,อันต-,อันต-,อันตะ
หมายถึง[อันตะ-] น. ลำไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. (ป.; ส. อนฺตฺร).
อุตราวรรต
หมายถึง[อุดตะรา-] น. การเวียนซ้าย. ว. เวียนไปทางซ้าย คือเวียนเลี้ยวทางซ้ายอย่างทวนเข็มนาฬิกา, อุตราวัฏ ก็ว่า, ตรงข้ามกับ ทักษิณาวรรต หรือ ทักขิณาวัฏ. (ส. อุตฺตราวรฺต; ป. อุตฺตราวฏฺฏ).
ตลุก
หมายถึง[ตะหฺลุก] (ถิ่น) น. ปลักควาย, แอ่งน้ำตามลำห้วยที่ขาดเป็นช่วง ๆ ในหน้าแล้ง. (ข. ถฺลุก).
กล้านักมักบิ่น
หมายถึง(สำ) ว. กล้าเกินไปมักจะเป็นอันตราย.
พลาย
หมายถึง[พฺลาย] ว. เรียกช้างตัวผู้ว่า ช้างพลาย. (ต.).
ลัยคต
หมายถึง[ไลยะคด] ว. ถึงความแตกดับ, อันตรธานไป. (ส. ลยคต).
สิตะ
หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).