ตัวกรองผลการค้นหา
ประชุมเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] ก. เผาศพ.
สรีรธาตุ
หมายถึงน. กระดูกของศพที่เผาแล้ว.
กองฟอน
หมายถึงน. กองขี้เถ้าศพที่เผาแล้ว.
โรงทึม
หมายถึงน. โรงสำหรับตั้งหรือเก็บศพ.
พนมเพลิง
หมายถึงน. กองเพลิงเผาศพ.
ป่าช้า
หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.
เชิงตะกอน
หมายถึงน. ฐานที่ทำขึ้นสำหรับเผาศพ.
มัมมี่
หมายถึงน. ศพอาบนํ้ายากันเน่าเปื่อยของชาวอียิปต์โบราณ. (อ. mummy).
ล้างป่าช้า
หมายถึงก. ขุดศพทั้งหมดในป่าช้าขึ้นมาเผา.
ลักศพ
หมายถึงก. นำศพไปอย่างเงียบ ๆ เพื่อปลง.
เผาจริง
หมายถึง(ปาก) ก. จุดไฟเผาศพ, นำดอกไม้จันทน์ ธูป เทียนใส่ในไฟเผาศพ.
ใบเมี่ยง
หมายถึงน. เรียกผ้าสำหรับห่อศพเข้าโกศ.