ตัวกรองผลการค้นหา
สัมปัตติ
หมายถึงน. สมบัติ. (ป., ส.).
โภค
หมายถึง[โพก] น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).
สมบัติบ้า
หมายถึงน. ทรัพย์สินหรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่เพ้อฝันว่าจะได้ เช่น คิดสมบัติบ้า; ข้าวของที่เก็บไว้แต่ไม่มีประโยชน์ เช่น สมบัติบ้าเต็มตู้ไปหมด ไม่รู้จักทิ้งเสียบ้าง.
สมบัติพัสถาน
หมายถึง[สมบัดพัดสะถาน] น. ทรัพย์สิน ที่ดิน และบ้านเรือน.
ราชสมบัติ
หมายถึงน. สมบัติของพระมหากษัตริย์; ความเป็นพระมหากษัตริย์ เช่น ขึ้นครองราชสมบัติ.
ธรณีสงฆ์
หมายถึงน. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
สละราชสมบัติ
หมายถึงก. สละความเป็นพระมหากษัตริย์.
ที่ธรณีสงฆ์
หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
ไอศุริยสมบัติ
หมายถึงน. สมบัติแห่งพระราชาธิบดี.
พัสถาน
หมายถึง[พัดสะ-] น. หลักฐาน, มักใช้เข้าคู่กับคำ สมบัติเป็น สมบัติพัสถาน.
โปร่งแสง
หมายถึงว. มีสมบัติที่แสงผ่านได้. (อ. translucent).
แม่เหล็ก
หมายถึงน. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.