ตัวกรองผลการค้นหา
ไพ่ตอง
หมายถึงน. ชื่อไพ่ไทยชนิดหนึ่ง รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ชุดหนึ่งมี ๑๒๐ ใบ ประกอบด้วย ๑๐ พวก พวกละ ๑๒ ตัว, ไพ่ผ่องไทย ก็เรียก.
สับโขก
หมายถึงก. ดุด่าว่าให้เจ็บใจอยู่เสมอ ๆ, โขกสับ ก็ว่า.
จั่ว
หมายถึงก. ลากไพ่จากกองมาเปิด, เปิดไพ่ในกอง.
อีแก่กินน้ำ
หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่
ไพ่ผ่องไทย
หมายถึงน. ไพ่ตอง.
ไม้จั่วไพ่
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้ช่วยในการเปิดไพ่หรือลากไพ่จากในกองออกมาจั่ว ในการเล่นไพ่ตอง.
บ่อง
หมายถึงก. เจาะ, สับ.
มีดสับหมู
หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าค่อนข้างหนายาวประมาณ ๑ คืบด้ามเป็นบ้องต่อออกไปจากตัวมีดขนาดพอมือกำ ถ้าเป็นแบบที่ใช้ในครัวมักทำสันงอนขึ้น และด้ามทำด้วยไม้.
แฉ
หมายถึงก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่.
รำพัด
หมายถึง(ปาก) ก. เล่นไพ่ไทย.
ตอง
หมายถึงน. ใบไม้ขนาดใหญ่ใช้ห่อของได้ เช่น ตองกล้วย; เรียกไพ่ไทยชนิดหนึ่ง โดยปรกติเล่นกัน ๖ ขา ว่า ไพ่ตอง, จำนวนไพ่ที่มีเหมือนกัน ๓ ใบ เรียกว่า ตอง, ลักษณนามเรียกไพ่ที่เหมือนกัน ๓ ใบ เช่น ไพ่ตองหนึ่ง ไพ่ ๒ ตอง.
ผ่อง
หมายถึงก. ออกเสียงร้องว่า “ผ่อง” เมื่อเปิดไพ่ขึ้นมาเข้าตอง เป็นคำใช้ในการเล่นไพ่ผ่องไทยหรือจีน.