ตัวกรองผลการค้นหา
บุก
หมายถึงก. ลุย, ฝ่าไป, เช่น บุกโคลน บุกป่า.
ประวัติศาสตร์
หมายถึง[ปฺระหฺวัดติสาด, ปฺระหฺวัดสาด] น. วิชาว่าด้วยเหตุการณ์ที่เป็นมาหรือเรื่องราวของประเทศชาติเป็นต้นตามที่บันทึกไว้เป็นหลักฐาน.
บรรณารักษศาสตร์
หมายถึง[บันนารักสะสาด, บันนารักสาด] น. วิชาที่ว่าด้วยการบริหารห้องสมุด.
ญาณศาสตร์
หมายถึง[ยานะสาด, ยานนะสาด] น. ตำราพยากรณ์. (ป. าณ + ส. ศาสฺตฺร).
พลั่ว
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับแทงดิน สาดดิน สาดข้าว รูปแบน ๆ มีด้ามสำหรับถือ.
ฉุปศาสตร์
หมายถึง[ฉุปะสาด] น. วิชาว่าด้วยการสงคราม. (ส.).
เปียกปอน
หมายถึงก. เปียกมาก เช่น ถูกสาดน้ำจนเปียกปอน.
ซัดข้าวสาร
หมายถึงก. สาดข้าวสารในการขับไล่ผีเป็นต้น.
รัฐประศาสน์
หมายถึง[รัดถะปฺระสาด] น. การปกครองบ้านเมือง.
ขี้แดด
หมายถึงน. ตะไคร่ที่จับบนผิวโคลนสีเขียว ๆ.
นิเทศศาสตร์
หมายถึง[นิเทดสาด] น. วิชาว่าด้วยการสื่อสารมวลชน และการประชาสัมพันธ์.
บังสาด
หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝนสาด, กันสาด ก็เรียก.