ตัวกรองผลการค้นหา
ติณ,ติณ-
หมายถึง[ติน, ตินะ-, ตินนะ-] น. หญ้า. (ป.).
ติก,ติก-,ติกะ
หมายถึง[ติกะ-] (แบบ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. (ป.).
ค่อน
หมายถึงก. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ.
เตียน
หมายถึงก. ติ, ทัก.
ประติ,ประติ-
หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
ดำหนิ
หมายถึง[-หฺนิ] (แบบ) ก. ติทัก, ติเตียน. (แผลงมาจาก ติ).
อัชฌัตติก,อัชฌัตติก-
หมายถึง[อัดชัดติกะ-] ว. ภายใน, เฉพาะตัว, ส่วนตัว, เช่น อัชฌัตติกปัญญา. (ป.).
สูทศาสตร์
หมายถึง[สูทะ-] น. วิชาทำกับข้าว.
มรณันติก,มรณันติก-
หมายถึง[มะระนันติกะ-] ว. มีความตายเป็นที่สุด. (ป. มรณ + อนฺติก).
ติตถะ
หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. ดิตถ์, ท่านํ้า. (ป.).
ศูกร
หมายถึง[-กอน] น. หมู. (ส.; ป. สูกร).
ติตติกะ
หมายถึง[ติด-] (แบบ) ว. มีรสขม. (ป.).