ตัวกรองผลการค้นหา
อก
หมายถึงน. พวก, หมู่. (อนันตวิภาค).
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว; เรียกเลื่อยที่มีไม้ยันกลางว่า เลื่อยอก, เรียกไม้อันกลางที่ยันเลื่อยให้ตึงว่า อกเลื่อย.
ไหล่รวบ
หมายถึงน. ไหล่ห่อ.
ผ้าย
หมายถึงก. เคลื่อนจากที่, ใช้ ผาย ก็มี.
ลูบอก
หมายถึงก. อาการที่แสดงความตระหนกตกใจหรือแปลกใจมากเป็นต้น เช่น พอรู้ว่าลูกสอบตกแม่ถึงกับลูบอก.
โล่งอก
หมายถึงก. รู้สึกปลอดโปร่งใจเพราะปลดเปลื้องภาระหนักได้แล้ว.
ประปราน
หมายถึงก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.
หน้าอก
หมายถึงน. ส่วนภายนอกของอก, นมของผู้หญิง, อก ก็ว่า.
ยอดอก
หมายถึงน. บริเวณเหนือลิ้นปี่.
เลือดในอก
หมายถึง(สำ) น. ลูก.
เลื่อยอก
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดหรือโกรกไม้ ลักษณะคล้ายเลื่อยชัก แต่ขนาดย่อมและสั้นกว่า.
อกกรม
หมายถึงว. มีความระทมใจ มักใช้เข้าคู่กับคำ หน้าชื่น เป็น หน้าชื่นอกกรม, หน้าชื่นอกตรม ก็ว่า.