ค้นเจอ 22,134 รายการ

สุวะ

หมายถึง[-วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).

วะ

หมายถึงว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า; คำบอกเสียงต่อท้ายประโยคแสดงความคุ้นเคยเป็นกันเองหรือแสดงความไม่สุภาพ เช่น ไปไหนวะ.

วะ

หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ว เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ว่อนว่อน กร่อนเป็น วะว่อน วาบวาบ กร่อนเป็น วะวาบ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

อากัป

หมายถึง[อากับ] น. การแต่งตัวดี. (ป. อากปฺป; ส. อากลฺป).

ทีเล่นทีจริง

หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเล่น ๆ หรือล้อหลอกเป็นการลองเชิง แต่เมื่อเห็นเขาเผลอตัวหรือไม่ว่าก็เอาจริง, เล่นก็ได้ จริงก็ได้.

อามลกะ

หมายถึง[-มะละกะ] น. มะขามป้อม. (ป., ส.).

ทีรฆ,ทีรฆ-

หมายถึง[ทีระคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ส.; ป. ทีฆ).

ทีป,ทีปะ

หมายถึง[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).

ครั้ง

หมายถึง[คฺรั้ง] น. คราว, หน, ที.

อาปณ,อาปณ-,อาปณะ

หมายถึง[-ปะนะ-] น. ตลาด, ร้านขายของ. (ป., ส.).

หมดกันที

หมายถึงก. สิ้นสุดกันที.

ทีหลัง

หมายถึงน. ภายหลัง, หลังจากนั้น, ทีหน้าทีหลัง ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ