ตัวกรองผลการค้นหา
เกงเขง,เกงเคง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจี๊ยบเปรี้ยว. (ดู กระเจี๊ยบเปรี้ยว ที่ กระเจี๊ยบ).
เหิมเกริม
หมายถึงก. กำเริบเสิบสาน.
งกเงิ่น,งก ๆ เงิ่น ๆ
หมายถึงว. ตัวสั่น, มีอาการประหม่าตัวสั่นจนทำอะไรไม่ถูก.
ปะกาปะกัง
หมายถึงว. เก้ ๆ กัง ๆ, งก ๆ เงิ่น ๆ.
เกวัฏ
หมายถึง[เกวัด] (แบบ) น. ชาวประมง, พรานเบ็ด, พรานแห, พรานปลา. (ป. เกวฏฺฏ).
ชิ่ง
หมายถึงว. คด, โกง, เก, ฉิ่ง, เช่น ขาชิ่ง.
กระลาศรี
หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาศรี เสาวภาคย กูเออย. (กำสรวล).
กระลาพิม
หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาพิม พระมาศ กูเออย. (กำสรวล).
เกสรี
หมายถึง[เกสะรี, เกดสะรี] (แบบ) น. สิงโต, สิงห์, ราชสีห์. (ป.).
กระเอิก
หมายถึง(กลอน) ว. เอิกเกริก เช่น พลเกรอกกระเออกอึง. (สรรพสิทธิ์).
กะเตง
หมายถึงก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.
ฉิ่ง
หมายถึงว. เก, เฉ, ไม่ตรง, (ใช้แก่แขนขา) เช่น ขาฉิ่ง แขนฉิ่ง.