ตัวกรองผลการค้นหา
กงเกวียนกำเกวียน
หมายถึง(สำ) ใช้เป็นคำอุปมาหมายความว่า เวรสนองเวร, กรรมสนองกรรม, เช่น ทำแก่เขาอย่างไร ตนหรือลูกหลานเป็นต้นของตนก็อาจจะถูกทำในทำนองเดียวกันอย่างนั้นบ้าง เป็นกงเกวียนกำเกวียน.
สกฏภาระ
หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
กำ
หมายถึงน. ซี่ล้อรถหรือเกวียน.
โหง
หมายถึงก. กระดกขึ้น, ยกขึ้น, เช่น เกวียนโหง.
แก่
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.
ไม้แม่กำพอง
หมายถึงน. ไม้ที่ทับอยู่บนลูกกรงเรือนหรือเกวียน.
กึงกัง
หมายถึงว. เสียงดังอย่างล้อเกวียนกระทบพื้นที่แข็ง.
ทูบ
หมายถึงน. ไม้แม่แคร่เกวียนที่ยื่นออกไปติดกับแอก.
ขาเกวียน
หมายถึง(โบ) น. ลูกล้อเกวียน เช่น ขาเกวียนขาหนึ่ง. (อัยการเบ็ดเสร็จ).
กระโปก
หมายถึงน. เครื่องเกวียนสำหรับยึดเพลา ติดอยู่กับตัวทูบ.
เลา
หมายถึงน. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน.
อร,อร-,อร-
หมายถึง[อะระ-] น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. (ป., ส.).