ค้นเจอ 167 รายการ

บอระมาน

หมายถึง(โบ) น. กาว, แป้งเปียก.

ปั้นสิบ

หมายถึงน. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า ใช้แป้งห่อไส้แล้วม้วนบิดริมแป้งตรงที่ประกบกันให้เป็นลายเกลียว นึ่งหรือทอด, แป้งสิบ ก็เรียก.

เส้นหมี่

หมายถึงน. แป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในนํ้าเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้ง.

แป้งสารภี

หมายถึง[-สาระพี] น. แป้งที่เอาเกสรสารภีตำปนกับแป้งสำหรับทาตัว.

แป้งข้าวหมาก

หมายถึงน. แป้งที่เป็นเชื้อสำหรับทำข้าวหมาก.

ตะโก้

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งเท้ายายม่อมกวนเข้ากับนํ้าตาล ใส่แห้วหรือข้าวโพดเป็นต้นก็ได้ หยอดหน้าด้วยกะทิกวนกับแป้ง.

ร่ำ

หมายถึงก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.

แป้งมัน

หมายถึงน. แป้งที่ทำจากมันสำปะหลัง, แป้งสิงคโปร์ ก็เรียก.

แป้งเหล้า

หมายถึง[-เล่า] น. แป้งที่เป็นเชื้อสำหรับทำเหล้า.

ข้าวหมาก

หมายถึงน. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแล้วหมักกับแป้งเชื้อ.

ลืมกลืน

หมายถึงน. ชื่อขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเท้ายายม่อม หรือแป้งถั่วกวนกับน้ำตาลทรายหยอดหน้าด้วยแป้งข้าวเจ้ากวนกับกะทิอย่างหน้าตะโก้ โรยหน้าด้วยถั่วทองคั่ว.

แป้งสด

หมายถึงน. นํ้าอบกับแป้งรํ่านํ้าดอกไม้เทศใช้ชุบผ้าห่อใบตองสำหรับแจก; แป้งที่ทำขึ้นใช้ได้ทันที ไม่ต้องหมักหรือตากแห้ง เช่น ขนมจีนแป้งสด ขนมบัวลอยแป้งสด, ตรงข้ามกับ แป้งหมัก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ