ตัวกรองผลการค้นหา
พิโรธ
หมายถึง(ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. (ป., ส. วิโรธ ว่า การขัดขวาง).
มาระ
หมายถึงก. โกรธ. (ช.).
กิเลส,กิเลส-
หมายถึง[-เหฺลด, -เหฺลดสะ-] น. เครื่องทำใจให้เศร้าหมอง ได้แก่ โลภ โกรธ หลง เช่น ยังตัดกิเลสไม่ได้ กิเลสหนา; กิริยามารยาท ในคำว่า กิเลสหยาบ.
โกรธเกรี้ยว
หมายถึงก. โกรธจัด, เกรี้ยวโกรธ ก็ว่า.
เกรี้ยวโกรธ
หมายถึงก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.
ขึ้งโกรธ
หมายถึงก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.
โกรธขึ้ง
หมายถึงก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.
กระฟัดกระเฟียด
หมายถึงว. อาการที่โกรธหรือแสร้งทำโกรธ.
เฉียวฉุน
หมายถึงก. ฉุนจัด, โกรธง่าย, โกรธเร็ว, ฉุนเฉียว ก็ว่า.
เดือดดาล
หมายถึงก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.
ฉุนเฉียว
หมายถึงว. ฉุนจัด, โกรธง่าย, โกรธเร็ว, เฉียวฉุน ก็ว่า.
ขึ้งเคียด
หมายถึงก. โกรธอย่างชิงชัง.