ตัวกรองผลการค้นหา
ถอนรากถอนโคน
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม, ถอนต้นก่นราก ก็ว่า.
อูรุ
หมายถึงน. โคนขา, ขาอ่อน. (ป., ส.).
ขาอ่อน
หมายถึงน. ส่วนหลังของขานับตั้งแต่โคนขาถึงขาพับ.
หน้าขา
หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.
พาลี
หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.
บ้องตัน
หมายถึงน. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.
ตัก
หมายถึงน. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง.
ประโคนธรรพ,ประโคนธรรพ์
หมายถึง[ปฺระโคนทับ, ปฺระโคนทัน] น. หัวหน้าคนธรรพ์ผู้เป็นเจ้าแห่งการดนตรี ถือว่าเป็นครูปี่พาทย์, เขียนเป็น ประคนธรรพ หรือ ประคนธรรพ์ ก็มี.
ขาหนีบ
หมายถึงน. บริเวณโคนขาด้านหน้าตรงส่วนที่ต่อกับลำตัว.
กั่น
หมายถึงน. ส่วนที่ถัดจากโคนอาวุธหรือเครื่องมือเป็นต้น สำหรับหยั่งลงไปในด้าม.
เลื่อยลันดา,เลื่อยวิลันดา
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้น โคนใหญ่ ปลายรี ที่โคนมีด้ามทำด้วยไม้เป็นคันสำหรับจับ.
งัว
หมายถึงน. ไม้รับกงพัดที่โคนเสา ๒ อันเพื่อกันไม่ให้เสาทรุดลงไปในหลุม.