ค้นเจอ 1,069 รายการ

ถือวิสาสะ

หมายถึงก. ถือว่าสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น ถือวิสาสะหยิบหนังสือเพื่อนไปโดยไม่บอก.

ภาณกะ

หมายถึง[พานะกะ] (แบบ) น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. (ป.).

ละเมาะ

หมายถึงน. ชื่อปลากระบอกขนาดเล็ก. (ดู กระบอก ๒).

นมตาสะแก

หมายถึงน. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.

มุทธา

หมายถึง[มุด-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป. มุทฺธา; ส. มูรฺธา).

หัวเทียม

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. หัวกระเทียม. (ดู กระเทียม).

มุรธา

หมายถึง[มุระ-] น. หัว, ยอด. (ดู มูรธ-, มูรธา).

หน้าขา

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.

อย่า

หมายถึง[หฺย่า] ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด

หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้มากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์.

เผือก

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Colocasia esculenta Schott ในวงศ์ Araceae ต้นและใบคล้ายบอน หัวทำให้สุกแล้วกินได้.

สิวเสี้ยน

หมายถึงน. สิวเม็ดเล็ก ๆ หัวสิวมักขาว เมื่อบีบหัวสิวจะเคลื่อนออกมาลักษณะเหมือนเสี้ยน มีมากบริเวณจมูก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ