ค้นเจอ 1,217 รายการ

พอน

หมายถึงน. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น เช่น พอนตะเคียน พอนมะค่า, พูพอน ก็เรียก.

หมูสี

หมายถึงน. ชื่อมะพร้าวพันธุ์หนึ่งของชนิด Cocos nucifera L. มี ๒ พันธุ์ย่อย คือ หมูสีหม้อ ต้นขนาดกลาง และหมูสีเล็ก ต้นขนาดเล็ก.

กระดาษสา

หมายถึงน. กระดาษที่ทำจากเปลือกต้นสา ใช้ทำร่มเป็นต้น.

เจ็บ

หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.

ราชบุรุษ

หมายถึงน. คนของพระราชา; (โบ) ตำแหน่งราชการชั้นต้นตํ่ากว่าชั้นสัญญาบัตร.

แสลงเบื่อ

หมายถึง[สะแหฺลง-] (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นแสลงใจ. (ดู แสลงใจ ๒).

ง้าว

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Bombax anceps Pierre var. cambodiense Robyns ในวงศ์ Bombacaceae ต้นคล้ายต้นงิ้วแต่เปลือกสีเทาดำ ดอกสีแดงคลํ้า ในผลมีปุยขาวใช้ยัดหมอนและที่นอนเป็นต้น.

เคี่ยม

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Cotylelobium melanoxylon (Hook.f.) Pierre ในวงศ์ Dipterocarpaceae มีมากในป่าดิบทางภาคใต้ ต้นสูงตรง เป็นไม้ที่ทนทาน.

แก้วกาหลง

หมายถึงน. ต้นกระเบาใหญ่ที่มีแต่ดอกเพศผู้. (ดู กระเบา ๑).

ขเจา

หมายถึง[ขะ-] (ถิ่น-พายัพ, ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเชา. (ดู กระเชา).

จมูกข้าว

หมายถึงน. ส่วนปลายของเมล็ดข้าวที่ติดกับก้านดอก เป็นส่วนที่ต้นอ่อนงอก.

หมากเม่า,หมากเม่าควาย

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Antidesma velutinosum Blume ในวงศ์ Stilaginaceae.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ