ตัวกรองผลการค้นหา
ดนตรีกรรม
หมายถึง(กฎ) น. งานเกี่ยวกับเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อบรรเลงหรือขับร้องไม่ว่าจะมีทำนองและคำร้องหรือมีทำนองอย่างเดียว และหมายความรวมถึงโน้ตเพลงหรือแผนภูมิเพลงที่ได้แยกและเรียบเรียงเสียงประสานแล้ว.
ขับไม้บัณเฑาะว์
หมายถึง[-บันเดาะ] น. วิธีบรรเลงอย่างหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง.
ชำนาญเกลากลอน
หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณแบบหนึ่ง; ชื่อเพลงปี่พาทย์ทำนองหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์).
พัดชา
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง; ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.
ลูกฆ้อง
หมายถึงน. ทำนองหลักของเพลงไทยที่โดยปรกติจะบรรเลงด้วยฆ้องวงใหญ่.
นาคราช
หมายถึง[นากคะ-] น. พญางู; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
บัวลอย
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ใช้บรรเลงในงานศพ.
แป๊ะ
หมายถึง(ปาก) น. ชายจีนแก่; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ภรตศาสตร์
หมายถึง[พะรดตะ-] น. วิชาฟ้อนรำทำเพลง.
เอ้อระเหย
หมายถึงว. ปล่อยอารมณ์ตามสบาย. น. คำขึ้นต้นเพลงพวงมาลัย.
ลูกบท
หมายถึงน. เพลงเล็ก ๆ ที่บรรเลงต่อจากเพลงใหญ่; เรียกลิเกที่ผู้แสดงเป็นตัวพระตัวนางไม่เข้าเครื่องอย่างโขน ละครหรือลิเกทรงเครื่อง ว่า ลิเกลูกบท.
ตับเรื่อง
หมายถึงน. เพลงที่นำมารวมขับร้องและบรรเลงติดต่อกัน มีบทร้องที่เป็นเรื่องเดียวกันและดำเนินไปโดยลำดับ แต่อาจเป็นทำนองเพลงคนละอัตราก็ได้ เช่น ตับนางลอย ตับนาคบาศ.