ตัวกรองผลการค้นหา
นางร้องไห้
หมายถึงน. หญิงที่ทำหน้าที่หรือรับจ้างร้องไห้ครํ่าครวญถึงคุณความดีของผู้ตาย.
กระโหม
หมายถึง[-โหมฺ] (กลอน) ก. โหม เช่น ศัพท์ส้าวกระโหมโครม. (บุณโณวาท).
วัตถาภรณ์,วัตถาลังการ
หมายถึงน. เครื่องประดับคือผ้า. (ป. วตฺถ + อาภรณ, วตฺถ + อลงฺการ).
ควิวควัง,ควิวควั่ง,ควิวคว่าง,ควิวคว้าง
หมายถึง[-คฺวัง, -คฺวั่ง, -คฺว่าง, -คฺว้าง] ก. หมุนคว้างจนใจหวิว ๆ, อาการที่จิตใจรู้สึกหวาดหวิว; ใช้โดยปริยายว่า เวิ้งว้าง, กว้างใหญ่, น่ากลัว, เช่น สาครควิวคว่าง, โบราณเขียนเป็น ควิวคว่งง ก็มี เช่น สมุทรพิศารลิว ควิวคว่งง แลนา. (กำสรวล).
คะใน
หมายถึง(โบ) บ. ข้างใน, ในกลอนเขียนเป็น คใน เช่น ปางพระไปนอน คในพนานต์ พระเอาภูบาล ไปสมกัลยา. (สมุทรโฆษ).
คะมำ
หมายถึงก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
ปาณสาร
หมายถึงน. กำลังอันว่องไวหรือประเปรียว. (ป.; ส. ปฺราณสาร).
คมน,คมน-,คมน์
หมายถึง[คะมะนะ-, คมมะนะ-, คม] (แบบ) น. การไป, การถึง, มักใช้ประสมกับคำอื่น เช่น สรณคมน์ คมนาการ. (ป.).
เวสวัณ
หมายถึง[เวดสะ-] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่งประจำทิศอุดร, ท้าวเวสสุวัณ หรือ ท้าวกุเวร ก็เรียก. (ป. เวสฺสวณ; ส. ไวศฺรวณ).
นรินทร์,นริศ,นริศร,นริศวร
หมายถึง[นะริน, นะริด, นะริดสวน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร).
วนจร,วนจรก
หมายถึง[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
คณาธิการ
หมายถึงน. ผู้มีอำนาจในคณะ, ผู้ปกครองคณะ, เรียกภิกษุผู้ทำหน้าที่ในด้านการปกครองคณะสงฆ์ตั้งแต่ผู้ช่วยเจ้าอาวาสขึ้นไปว่า พระคณาธิการ. (ป., ส. คณ + อธิการ).