ตัวกรองผลการค้นหา
กระหยะ
หมายถึงน. ขยะ เช่น หนึ่งนิทไทรในราษตรี บมิหลับดั่งมี กระหยะแลผงเลือดไร. (อภิไธยโพธิบาทว์). (แผลงมาจาก ขยะ).
โจ่งครึ่ม,โจ๋งครึ่ม,โจ่งครุ่ม
หมายถึงว. ลักษณะเสียงอย่างหนึ่งคล้ายกับเสียงกลองแขกดัง เลยหมายความเลือนไปถึงทำการสิ่งไร ๆ ที่เป็นการเปิดเผย, อย่างเปิดเผย, อย่างโจ่งแจ้ง, อย่างไม่เกรงกลัวใคร.
ทองรูปพรรณ
หมายถึง[-รูบปะพัน] น. ทองคำที่ทำสำเร็จเป็นเครื่องประดับและของใช้ต่าง ๆ.
ราชูปโภค,ราโชปโภค
หมายถึง[ราชูปะโพก, ราโชปะโพก] น. เครื่องใช้สอยของพระราชา. (ป.).
วปนะ
หมายถึง[วะปะ-] (แบบ) น. การหว่าน (ใช้แก่ข้าว), การเพาะปลูก. (ป., ส.).
พะงาบ,พะงาบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ ปะงาบ หรือ ปะงาบ ๆ ก็ว่า.
สัปคับ
หมายถึง[สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง.
สาปไตย
หมายถึง[สาปะไต] น. ทรัพย์, สมบัติ. (ป. สาปเตยฺย; ส. สฺวาปเตย).
เล็น
หมายถึงน. ชื่อแมลงหรือสัตว์ขนาดเล็กมาก ที่กัดหรือทำให้เกิดความระคายเคืองต่อร่างกาย ซึ่งอาจหมายถึงพวกไร เหา เห็บ หมัด หรือมด ก็ได้.
แต่
หมายถึงว. เฉพาะ, อย่างเดียว, เท่านั้น, เช่น เลือกเอาแต่ที่ดี ๆ อยู่แต่ในบ้าน. บ. นำหน้านามบอกเวลาหรือบอกสถานที่ เช่น มาแต่เช้า มาแต่บ้าน แต่ไหนแต่ไรมา.
จิงโจ้
หมายถึงน. เครื่องป้องกันใบจักรเรือไม่ให้สวะเข้าไปปะกันกระทบ และกันไม่ให้เพลาแกว่ง.
ปริษการ
หมายถึง[ปะริดสะกาน] น. บริขาร. (ส. ปริษฺการ; ป. ปริกฺขาร).